impuls

impuls {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż I, D. -u, Mc. impulssie {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'bodziec (okoliczność, czynnik, zdarzenie itp.) pobudzający do jakiegoś działania; pobudka wewnętrzna, nagła podnieta mobilizująca, zachęcająca do czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Sukces był dla niego impulsem do dalszej pracy. Kierować się impulsem. Zaczął pisać pod wpływem nagłego impulsu. Impuls duchowy, psychiczny, wewnętrzny. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przebieg bardzo krótkotrwałej wielkości fizycznej (np. napięcia elektrycznego) różnej od zera lub dotychczasowej wartości stałej' {{/stl_7}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wywołane pobudzeniem receptora lub wypustek komórki nerwowej bardzo krótkotrwałe pobudzenie komórki nerwowej lub mięśniowej' {{/stl_7}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'jednostka elektroniczna, za pomocą której mierzy się czas trwania połączeń telefonicznych': {{/stl_7}}{{stl_10}}Karta magnetyczna na sto (pięćdziesiąt) impulsów. Przerwało mu rozmowę, bo wyczerpały się impulsy, a nie miał już następnego żetonu. <łac.> {{/stl_10}}